Zwanger

"Als ik niet zwanger was, had ik me er niet doorheen gesleept"

Dat niet alle zwerfjongeren een moeilijke jeugd hebben, bewijst Sarah (21). Tot een paar jaar geleden ging het heel goed met haar. Ze vertrok naar het buitenland om te studeren, kwam daar de liefde van haar leven tegen en trouwde.

Na een paar maanden bleek hij toch niet die leuke man uit het begin van hun relatie te zijn. Ze mocht de deur niet uit en geen contact met de buitenwereld hebben. Na twee jaar weet Sarah midden in de nacht uit huis te ontsnappen en keert terug naar Nederland. Maar haar problemen zijn dan nog lang niet voorbij.

Terug in Nederland blijkt ze zwanger. Ze kan logeren bij haar zus en gaat meteen langs bij de gemeente. Daar krijgt ze te horen dat ze geen noodgeval is en slim genoeg is om zelf een huis te vinden. "Maar ik ben niet achterlijk", zegt Sarah. "Hoe kan een zwanger meisje , zonder huis, nu geen hulp nodig hebben?"

De enige met wie ze contact heeft, is haar zus. Ze slaapt afwisselend bij diens gezin en vrienden. "Mijn zwager vond het maar niks dat ik zo lang bij hen verbleef." Ze wonen in een klein huis, en hebben ook een kind. Ze zitten op elkaars lip en Sarah voelt zich niet gewenst.

'Ik heb echt moeten smeken of iemand me wilde helpen'

Ze blijft hoop houden dat de gemeente haar kan helpen, en gaat elke dag langs. "Soms stond ik al voor de deur voordat ze open gingen. Ik had toch niks anders te doen."

Maar steeds hoort Sarah hetzelfde: ze is geen noodgeval en moet voor zichzelf zorgen. Ze heeft toch gestudeerd? "Ik heb echt moeten smeken of iemand me wilde helpen."

Uiteindelijk brengt iemand van de gemeente haar in contact met straatadvocaten – die dakloze mensen bijstaan. Het balletje begint eindelijk te rollen. Van haar straatadvocaat hoort Sarah dat ze nooit afgewezen had mogen worden. Als hij dreigt naar de rechter te stappen, wordt de zaak snel geregeld.

'Toen ik hoogzwanger was sliep ik nog steeds op een matras op de grond'

Toch duurt het nog maanden voor Sarah een eigen huis en een uitkering krijgt. In die maanden is de relatie tussen Sarah en haar zus stroef geworden, omdat ze bij elkaar wonen in een klein huis. Ze heeft ook geen zorgverzekering: "pas toen ik vijf maanden zwanger was kreeg ik m'n eerste echo."

Toen Sarah uiteindelijk een plek kreeg om te wonen was het nog steeds niet makkelijk. Het huis werd kaal opgeleverd. Toen ze hoogzwanger was, sliep ze nog steeds op een matras op de grond. "Geen pretje met zo'n dikke buik, zeker omdat ik heel veel moest plassen."

Inmiddels heeft ze haar draai gevonden. Ze heeft wat meubels gekocht, zit op het hbo en veel belangrijker: ze heeft een kerngezonde zoon. "Als ik niet zwanger was geweest had ik mezelf er nooit doorheen kunnen slepen. Nu moest ik wel."

Deel het verhaal van Sarah

Twitter Facebook

Meer verhalen